เพื่อให้ตรงคอนเซปของออนไลน์ไดอารี่ปีละหน ก็ควรจะบันทึกอะไรบ้างเนื่องในโอกาสเข้าสู่ปีใหม่ ก่อนที่บรรยากาศแห่งการเปลี่ยนผ่านจะจางหายไป ช่วงวันหยุดยาวที่ผ่านมาเลือกที่จะอยู่บ้านทุกวัน มีออกไปงานขายมือสองที่ เต๋อ นวพล จัดแถวๆสีลมแต่คนเยอะเกินไป เกินกว่ากิเลสความอยากรู้อยากเห็นไปมาก สุดท้ายก็เลือกที่จะไม่รอแล้วก็เดินหาร้านกาแฟแถวๆนั้น ซึ่งส่วนใหญ่ก็หยุดปีใหม่กันแล้ว เดินจากสีลม เลี้ยวเข้าซอยคอนแวน ไปจนออกสาธร แล้วก็ยืนงงๆอยู่พักนึงนึกว่าจะกลับไปสีลมยังไงดี แล้วก็เดินบนสาธรมาเรื่อยๆ มาถึงศาลาแดงซักซอยนึง ซึ่งจริงๆก็เกือบจะถึงพระรามสี่อยู่แล้ว เลี้ยวเดินเข้าไปเรื่อยๆแล้วพบกว่ากำลังเดินอ้อมกลับมาที่ถนนเส้นตึกทิสโก้ .. สุดท้ายก็ได้กินกาแฟที่อยากกินมานาน (อร่อยแต่ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่) แต่ดูนาฬิกาที่ใส่นับก้าวทะลุหมืนไปแล้วเรียบร้อย .. เป็นการส่งท้ายปีที่กินเยอะมาก แต่ก็น่าจะเผาผลาญไปพอๆกัน
* ภาพ feature วัดอรุณอันนี้ก็ได้มาจากวันนั้นนั่นแหละ
ใช้เวลาวันหยุดที่เหลืออีกสามวันอยู่กับบ้าน แต่ก็ไปปั่นจักรยานเล่นทุกเย็น คนน้อยดีปั่นสบายๆแต่ก็ดีกว่านอนอยู่บ้านเฉยๆ เลื่อนฟีดไปมาเห็นใครต่อใครเขียนบทสรุปตลอดปี จริงๆก็อยากจะเขียนอยู่บ้างแต่สรุปสั้นๆว่าเป็นปีที่ไม่ค่อยน่าจดจำเท่าไหร่ นึกเอาเล่นๆได้ว่าน่าจะเพราะเป็นปีแห่งการเปลี่ยนผ่านเพราะอายุอานามก็ขึ้นเลขสี่พอดี กราฟชีวิตก็เลยพัดพาความเปลี่ยนแปลงถาโถมเข้ามาชุดใหญ่ เป็น 365 วันในการศึกษาหลักสูตรการ “ปลง” ระดับกลาง ผลคือการปล่อยเนื้อปล่อยตัวปล่อยใจ ช๊อปปิ้งบำบัด กินตามอยาก แต่นั้นก็เป็นส่วนหนึ่งของบทเรียนเหมือนกัน สุดท้ายมันก็ไม่ใช่คำตอบที่ยั่งยืนอะไร ที่น่าสนใจที่สุดก็คงเป็นการเข้าไปสู่โลกของ BNK48 โอตาคุ ซึ่งก็ยังงงๆตัวเองอยู่จนบัดนี้ เพราะปรกติไม่ได้เป็นคนบ้าดาราหรือนักร้องเอาเสียเลย
สำหรับปี 2019 นี้คงไม่มีเป้าหมายอะไรเป็นพิเศษ (1) ดูแลสุขภาพตัวเอง – ซึ่งคงต้องปรับระเบียบวินัยในตัวเองก่อน – ซึ่งความเป็นจริงมันไม่สนุกเท่าไหร่หรอกนะการลดความอ้วน เพราะฉะนั้นนอกจากเรื่องสุขภาพก็คงเป็นเรื่องการปรับเวลาไปกับสิ่งที่ทำแล้วมีความสุข ที่คิดๆเอาไว้ก็คงกลับไป (2) ใช้เวลากับการถ่ายรูปมากขึ้น เพราะไหนๆก็ซื้อมือถือเครื่องใหม่มาแล้ว เพิ่มเวลาในการ (3) อ่านหนังสือให้มากขึ้น โดยลดเวลาในโลกโซเชียลลง พร้อมกับหวังว่าเมื่ออ่านมากขึ้นแล้ว จะเขียนบล๊อคนี่ถี่ขึ้นด้วย หลักๆก็คงมีเท่านี้ มากกว่านั้นก็คงมี (4) กลับไป youtube channel ต่อ ซึ่งก็ทำได้ก็น่าจะเป็นของแถม
เอาเข้าจริงๆพออายุเยอะขึ้น ความตื่นเต้นกับกราฟชีวิตก็จะลดลง ชอบความเงียบและหลีกหนีผู้คน ไม่ใช่ว่าเบื่อสังคมหรือขี้เกียจทำกิจกรรม แต่เลือกสังคมมากขึ้น เลือกสิ่งที่ทำแล้วสนุกและมีประโยชน์ คงเป็นเพราะว่าเมื่อเริ่มระลึกได้ว่าเวลาที่มีอยู่มันเหลือน้อยลงจริงๆ ก็อยากจะให้ทุกเวลาไม่ว่าปีนี้หรือปีไหนๆถูกใช้ไปอย่างมีคุณค่าอย่างที่มันควรจะเป็น