บันทึกของนายอาร์ต

เริ่มมีความมั่นใจมาขึ้นเรื่อยๆว่า สถานการณ์ COVID-19 ทำให้ร้านกาแฟลับๆของเราไม่ใช่ร้านกาแฟที่ลับเท่าไหร่นักอีกต่อไป หลังจากการพยายามแวะไปอุดหนุนสองถึงสามครั้งล่าสุด ที่หน้าร้านเต็มไปด้วยรถที่จอดเต็มพื้นที่ ขนาดว่ามีบางคันที่ต้องออกมาจอดริมถนน จากเมื่อครั้งแรกๆ มีเพียงสองถึงสามคัน และลูกค้าส่วนใหญ่เป็นขาจรที่ขี่จักรยาน หรือเป็นมอเตอร์ไซต์แวะผ่านมาซื้อแล้วก็ไป

น่าจะครบหนึ่งปีพอดีกับ new normal ถึงไม่ใช่ก็ใกล้เคียง ในช่วงเริ่มต้นก็มีความโกลาหลบ้างไม่มากไม่น้อย ขึ้นอยู่กับความเคยชินของคนว่าต้องปรับตัวกันมาแค่ไหน ซึ่งโดนส่วนตัวและตามลักษณะงานแล้วไม่ได้เป็นคนที่ต้องยึดติดกับสถานที่ทำงานมากนัก เพราะชอบออกมารีโหมดทำงานนอกสถานที่มากกว่า ปัญหาใหญ่ที่สุดในช่วงแรกๆคือ เราสามารถทำงานจากที่ไหนก็ได้ ยกเว้นที่บ้าน