ช่วงนี้โลกทวิเตอร์ดูจะคึกคักเป็นพิเศษ เหตุก็น่าจะมาจากเจ้าของใหม่ ซึ่งมีวิธีในการมองโลก และการบริหารจัดการอะไรต่างๆเปลี่ยนไปากเจ้าของเดิมแบบเป็นคนละคน ซึ่งมันก็กระทบหมด นอกจากนั้นทางที่เข้ามาก็ไม่ได้มาแบบฟรีๆ แต่เห็นว่าเสียค่าใช้จ่ายไปมากโขอยู่ ซึ่งแน่นอนว่าของซื้อของขาย จ่ายเงินออกไปก็ต้องหาทางเอาต้นทุน เพิ่มกำไรกลับมาให้ได้โดยเร็ว
ด้วยความที่คิดว่าน่าจะเป็นคนทำอะไรเร็ว ในแบบคิดแล้วทำเลย คิดแล้วทำก่อนแล้วค่อยไปแก้ปัญหาเอาหน้างาน พอตั้งใจจะปรับองค์กรขนานใหญ่ ก็เร็วจนปรับตัวกันไม่ทัน ฝั่งคนทำงานก็งง พองงก็เริ่มแสดงความเห็น ฝั่งคนใช้งานเห็นก็ยิ่งหวั่นใจไปกันใหญ่ ว่าอะไรๆที่เคยเป็น ที่เคยชินจะไม่เหมือนเดิม สั่นสะเทือนจนถึงกับหาหนทาง ย้ายไป platform อื่นกันทีเดียว หาที่ใหม่แบบ minds บ้าง กลับไปที่เดิมแบบ facebook บ้าง
เราเองก็เป็นมนุษย์ 90 ก็อยู่กับโลกออนไลน์มาตั้งแต่ต้น ก็เห็นความเปลี่ยนแปลงมาเรื่อยๆ จากสมัยเว็บบอร์ด พัฒนามาเป็น social media บนคอมพิวเตอร์ แล้วก็มาบูมสุดขีดด้วยการมาถึงของ smart phone มันก็เปลี่ยนไปแบบนี้เรื่อยๆนั่นแหละ เอาเข้าจริงๆ เว็บบอร์ด โดดมาเป็น hi5 แล้วก็โดดมาเฟสบุค แล้วก็หนีกันมาทวิตเตอร์ เพราะเฟสบุคเปลี่ยนไป และถ้าทวิตเตอร์เปลี่ยนไปก็ค่อยเลือกเอาอีกทีว่่าจะอยู่ต่อ (เฟสบุคก็ยังมีคนเล่นอยู่ใช่ไหมล่ะ) หรือย้ายไปลองของใหม่ (ก็เห็นมี discord, minds อะไรประมาณนี้ผ่านตาอยู่) ส่วนเรื่องของธุรกิจ เดี๋ยวก็คงไหลไปตามคน
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆคือพอรู้สึกว่าย้ายไปเรื่อยๆแบบนี้บ่อยๆมันเริ่มเบื่อจริงๆนะ คล้ายเริ่มเหนื่อยกับการวิ่งตามอะไรบางอย่างที่มันรู้ว่าจะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน แล้วก็เริ่มหันกลับไปมองจุดเริ่มต้นที่ผ่านมา นึกไปว่าเมื่อก่อนเราใช้เวลาไปกับอะไร สุดท้ายสายตาก็มาหยุดอยู่ที่กอง (ดอง) หนังสือบนตู้ข้างๆโต๊ะทำงานนี่แหละ ได้แต่ซื้อมาวางไว้ แต่ก็ไม่ได้เริ่มอ่านซักที เพราะเวลาส่วนใหญ่ก็อยู่กับหน้าจอ โดดจาก app นึงไปอีก app นึง
ช่วงหยุดยาวก็เลยตัดใจ ทิ้งโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋า ออกไปหาร้านกาแฟใกล้บ้าน เอาที่คนไม่พลุกพล่านมากนัก แล้วตั้งใจอยู่กับหนังสือในมือ (แน่นอนว่าสั่งกาแฟกับขนมเค้ามากินด้วยนะ) แล้วความรู้สึกที่ใจหายเข้าไปในหนังสือก็กลับมา เป็นความเพลิดเพลินแบบสงบๆที่ไ่ม่ได้รู้สึกมานาน
ที่สุดแล้วก็เริ่มกลับมานึกว่าควรเอาตัวเองออกจาก social media นี้บ้างก็น่าจะดีนะ เอาเวลามาทำอย่างอื่นบ้าง กลับมาอยู่กับตัวเองบ้าง ทำกิจกรรมที่จิตใจได้อยู่กับเนื้อตัวบ้าง … กลับมาเขียนบันทึกอะไรแบบนี้ (เหมือนที่เคยทำเป็นประจำเมื่อก่อน) บ้าง น่าจะดีนะ