ปรกติแล้วในวันหยุดจะมีกลุ่มของกิจกรรมที่ทำวนๆกันอยู่ 4-5 กิจกรรม วันนี้เป็นวันที่ทำกิจกรรมคครบทั้งหมดได้ในวันเดียว ซึ่งทำให้เป็นเรื่องที่แปลก ซึ่งทำให้วันหยุดที่ควรจะเป็นวันสบาย กลายเป็นวันที่ว้าวุ่นอยู่พอสมควร
เอาเข้าจริงๆด้วยภาระที่ไม่มีอะไรต้องทำเลย ควรจะนอนตากพัดลมท้าแดดอยู่เฉยๆนิ่งๆทั้งวันด้วยซ้ำ แต่ในสมองมีเรื่องวิ่งไปวนมาในแบบที่ไร้สาระ ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรแต่ก็ไม่สามารถหยุดคิดซักที เหมือนเวลาเราแสบๆคันๆยุบยิบๆในลักษณะที่ขอให้ปวดทีเดียวให้จบๆไปเลยดีกว่า เลยทำให้ต้องหากิจกรรมสารพันขึ้นมาทำ
ตื่นเวลาปรกติช่วยงานบ้านจนแทบไม่เหลืออะไรให้ทำ เดินเข้าไปหยิบเนตบุคมานั่งทำงานตรวจไฟล์ที่ต้องใช้บรรยาย เตรียมบัญชีผู้ใช้งานและระบบงานบน serverสำหรับสอน อุ่นกับข้าวกับปลา โยนของใส่กระเป๋าเป้พร้อมหนังสือหนึ่งเล่ม ออกไปร้านกาแฟ ทำงานต่ออีกพักนึง อ่านหนังสือจบไปอีกหนึ่งเล่ม แวะตลาดซื้อกับข้าวมื้อเย็น ปั่นจักรยานออกกำลังชิลๆอีกซักพัก กลับบ้าน กินข้าว ล้างจานเก็บครัว เล่นเนต หาหนังดู แล้วก็อัพเดทบล๊อคตัวเอง
ทำทุกอย่างจนนึกไม่ออกแล้วว่าพรุ่งนี้จะทำอะไรอีก ถามว่าช่วยอะไรกับความว้าวุ่นได้บ้างไหม ช่วงที่กิจกรรมทำมันก็ช่วยได้บ้าง แว๊บฟุ้งมาประปราย แต่พอทำกิจกรรมจบ ก็วนๆกลับมาอีก ไม่รู้สาเหตุ ไม่รู้ว่าจะคิดอะไรเยอะแยะ งงๆว่าเกิดอะไรขึ้น
หรือเพราะว่าเราห่างหายจากการพิจารณาตัวเองไปนาน หรือเพราะว่าอายุอานามมันเพิ่มขึ้น ประสิทธิภาพในการจัดการปัญหาคาราคาซังมันลดลง หรือเพราะว่าชีวิตมันยุ่งเหยิงขึ้นจริงๆ
ทิ้งจบไว้แบบนี้แหละ เผื่อวันไหนกลับมาอ่าน จะได้ย้อนนึกดูว่าถ้าตอนโน้นสมองมันเบากว่านี้ เราได้ทำอะไรลงไปให้จิตใจมันแข็งแรงขึ้นดี