จากหนังสือ one million – ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา

 ป้จจัยแวดล้อม - Context
เบ้าหลอมความคิดใหม่ - Culture
จินตนาการอันกว้างไกล - Creativity
จักรวาลภายใน - Complexity
จิตวิญญานใหม่ - Cozy
ในช่วงเวลามหัศจรรย์ - Coffee room(c^2)
ความฝันไร้สำนึก - (un)Concious
บันทึกเชื่อมต่อจุด - Connectivity
มนุษย์แห่งจักรวาล - Million

การที่หนึ่ง (one) เหตุการณ์เล็กๆในประวัติศาสตร์สามารถก่อให้เกิดผลสะเทือนอย่างใหญ่หลวงตามมานับร้อยหมื่น (million) ได้นั้นเพราะมีเหตุปัจจัยเงื่อนไขแวดล้อม (context) รองรับอยู่

จากหนึ่งจึงกลายเป็นล้านด้วยพลังทำลายล้างที่รองรับเหตุการณ์เล็กๆอยู่ เป็นพลังที่นำสังคมทั้งสังคม ไปสู่การเข่นฆ่า นำประชาชนธรรมดาไปสู่หายนะ ด้วยการตัดสินใจที่หวังเพียงชัยชนะเบื้องหน้าโดยไม่เล็งเห็นผลร้ายที่จะตามมา (consequence)

ใต้หล้าแท้จริงแล้วไม่มีเหตุการณ์หนึ่งเหตุการใดเกิดขึ้นด้วยตัวมันเองโดยลำพัง ทุกเหตุการณ์ล้วนมีปัจจัยหนุนนำให้เกิดขึ้น มีสภาพแวดล้อมแห่งเหตุการณ์รายล้อมอยู่ .. เหตุการณ์เล็กๆที่เรามองว่าปกติธรรมดาอาจะนำไปสู่งเหตุการณ์ใหญ่กว่าที่เราคาดไม่ถึง

ผู้รู้จักพอย่อมไม่พบจุดจบ ผู้รู้จักหยุด ย่อมพ้นจากภยันตราย

เหล่าจื่อ

ทุกคนซึ่งสร้างเนื้อสร้างตัวขึ้นมาได้ ล้วนเคยผ่านช่วงเวลายาวนาน ช่วงพระรามเดินดง ช่วงโอดิสเซียส เดินทางกลับบ้านมาแล้วทั้งสิ้น

การดำเนินธุรกิจในโลกสมัยใหม่ เราจึงจำเป็นต้องเป็นหนึ่ง (one) ท่ามกลางความหลากหลาย (million) เราต้องสร้างความแตกต่าง (unique) ซึ่งกำลังกลายเป็นนิยามของความหรูหรา (luxury) ในโลกยุคใหม่

แค่ความคิดอันล้ำลึกสูงสุดของมนุษย์ 
จึงฉุดให้นักศึกษากลายเป็นมหาเศรษฐี
แค่ความผิดพลาดทางศีลธรรมที่เคยมี
ก็ทำให้มหาเศรษฐีกลายเป็นคนล้มละลาย

เมื่อโกรธให้คิดถึงผลที่จะตามมา เมื่อเห็นผลประโยชน์ให้คิดถึงความถูกต้องเที่ยงธรรม

ขงจื่อ

เมื่อใส่ ego ลงไป eco ย่อมพังทลายลง นี่คือความเสียหายซึ่งเกิดจากการวางตัวเองเป็นศูนย์กลางแห่งจักรวาลของมนุษย์ โดยหลงลืมไปว่าถึงที่สุด มนุษย์นั้นเกิดจากดินและต้องกลับคืนถิ่นนั้นกันทุกคน

ฮิโรชิม่าและนางาซากินั้นไซร้หาใช่สิ่งใด หากคือรูปธรรมที่ชัดเจนที่สุดของความจริงที่ว่า ทฤษฏีที่ล้ำค่าทว่าใช้ไปในทางที่ผิด ผลสะเทือนย่อมนำไปสู่ความมืดมิดอันเป็นผลมาจากดวงจิตที่วิปริตของมนุษย์

ใช่แต่อัจฉริยะ แม้แต่คนโฉดเขลาแต่เข้าใจว่าตนเองชาญฉลาด ถ้าไม่รู้จักฟังความจากปราชญ์ จากเพื่อน จากกัลยานมิตร ก็ยากที่มิตรภาพจะราบรื่นจนบั้นปลาย เพื่อฝูงที่หนีหายคือสัญญานอันตรายของชีวิต ซึ่งส่วนใหญ่มักเกิดจากอัตตาและความหลงผิดคิดว่าตัวเองคือความถูกต้อง และทุกคนต้องตามใจตน นี่คือเหตุแห่งความเสื่อมของมนุษย์

เมื่ออยู่ต่ำสุดจึงปราศจากอันตราย 
เมื่อต้องพึ่งพาอาศัยจึงรู้จักประมาณตน
เมื่อต้องลำบากลำบนผู้คนจึงเห็นใจ
เมื่อจะไปให้ไกลจึงต้องเดินไปอย่างช้าๆ

เมื่อผมคิดเรื่องนี้ช้า ทำให้มีเวลาคิดเรื่องนี้ได้ลึกซึ้งกว่าคนทั่วไป

ไอน์สไตน์

คนจำนวนมากไม่เข้าใจศิลปะในการฟัง (listening) จึงมักจะพลาดพลั้งผิดจังหวะการสนทนา บ้างก็ฟังอย่างไม่ตั้งใจ จึงได้แต่ฟัง แต่ไม่ได้ยินสิ่งที่คู่สนทนาพยายามจะสื่อสาร บ้างก็เพียงได้ยินแต่ฟังแล้วไม่ได้ความ ด้วยพยายามจะตีความตามเสียงที่ได้ยินในหัวตัวเอง

การเปลี่ยนมุมมองเป็นเรื่องที่สำคัญ บางครั้งแค่เปลี่ยนมุมมองลองสวมแว่นใหม่ สายตาที่เรามีต่อโลกและต่อผู้คนรอบข้างจะเปลี่ยนไป

ด้วยมนุษย์มีตรรกะ เหตุผล อารมณ์ ความกลัว ความหวั่นใจ เมื่อหมากแต่ละจุดถูกเลือกใช้ มันจึงมีปัจจัยภายในเหล่านี้เป็นตัวกำกับ คล้ายการทำงานของจิตไร้สำนึกกับเหตุผล แต่คอมพิวเตอร์ซึ่งเป็นสมองกล กลับไม่ต้องรองรับอารมณ์และเหตุผลเหล่านี้ อัลกอริทึมซึ่งถูกสร้างไว้ จะทำตามความเป็นไปได้สูงสุดทันที ที่คู่ต่อสู้เดินหมาก

knowing your own darkness is the best method of dealing with the darkness of the other people

Carl Jung

ถ้าเราค้นพบไอเดียสำคัญ (big idea) ในช่วงเวลามหัศจรรย์ (magic moment) ถ้าเราเข้าใจบริบท (context) และเข้าใจวัฒนธรรม (culture) ที่เราอยู่อาศัย ไอเดียบรรเจิดนั้นจะกลับกลายเป็นผลผลิตใหญ่ และเมื่อเรารวมเข้าไปในระบบจัดการขนาดใหญ่ (algorithm) ผสานด้วยตำแหน่งจักรวาล จากการวางลงไปในจุดที่ถูกที่ (space) ถูกเวลา (time) จะยิ่งทำให้จาก “หนึ่ง” กลายเป็น “ล้าน”