เมื่อครั้งยังเริ่มเขียน

ได้เห็นข่าวการหมดอายุของโดเมนเนม exteen ก็ใจหาย โดยส่วนตัวไม่ได้เป็นสมาชิก หรือใช้งานบริการเขียนบล๊อคที่ exteen เลยแต่ก็เป็นอีกหนึ่งเว็บไซต์ออนไลน์ไดอารีที่เหมือนเป็นเพื่อนบ้านรุ่นหลังๆ

ถ้าจะมาเช็คอายุกันจริงๆหากยังจำกันได้ ก่อนที่คนไทยจะรู้จักคำว่าบล๊อคกิ้ง (blogging) และใครจะเชื่อว่าการเป็นบล๊อคเกอร์ (blogger) สามารถทำเป็นอาชีพได้ในปัจจุบัน เหล่านักบันทึกสายอินเทอร์เนตจะรู้จักกันกิจกรรมนี้ในคำว่า ไดอารี่ออนไลน์

ถ้าจะให้นับรุ่นกันจริงๆก็น่าจะพูดได้ว่าเป็นหนึ่งในรุ่นบุกเบิก เพราะเป็นสมาชิกของ thaidiarist แล้วก็เป็นหนึ่งในผู้ทดลองระบบของ storythai ตั้งแต่ยังเป็นเว็บไซต์ที่ทำงานอยู่บนโฮสฟรีของ hypermart เขียนมาเรื่อยจนมีโฮสเป็นของตัวเอง จนเว็บไซต์กลายเป็นธุรกิจ จนเจ้าของขายกิจการเข้าไปสู่วิธีพอเพียงแบบธรรมชาติ แล้วก็เพิ่งจะออกเรือนกับเจ้าสาวแสนสวยไปไม่นานนี้ (ฮา)

thai online diary

จาก storythai ก็แตกออกไปเป็น diaryclub เพราะไปรู้จักกับ editor เซ่อซ่า ซึ่งก็แลกกันเขียนแลกกันอ่านอยู่ที่ storythai (สมัยนั้นต้องใช้คำว่า “เม้นมาเม้นกลับ”) ซึ่งก็เห็นกันมาตั้งแต่ diaryclub เปิดตัววันแรก ตอนหัดทำเว็บใหม่ๆก็ลองมือทำ theme ไปให้เค้าใช้ในเว็บด้วยนะเอ้า แล้วก็แวะเวียนไปมาบ้างจนกระทั้ง diaryclub ปิดตัวไป

เวลาผ่านไปอะไรๆมันก็เปลี่ยน  การบริหารจัดการเว็บไซต์ที่มีสมาชิกหลายพันคนเป็นงานที่ต้องพลังสูง ในขณะที่เจ้าของเว็บข้างต้นต่างก็มีงานประจำ มีหน้าที่รับผิดชอบหลักอยู่ด้วย นักเขียนก็เปลี่ยน รูปแบบเนื้อหาก็ปรับไปตามยุคสมัย แต่ตัวอักษรที่เขียนออกมาจากใจยังคงความมีเสน่ห์ไม่เสื่อมคลาย ถึงแม้ว่าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หลายคนจะยังคงแอบมา “อัพได” บ้างนานๆที บางทีเป็นไดอารี่รายปีก็มี แต่นั่นก็เป็นหลักฐานที่พอจะบอกได้ว่า มิตรภาพผ่านตัวอักษรยังคงมีอยู่จริง อย่างน้อยๆทุกเวลาที่พูดถึงเว็บไซต์เหล่านี้ ความทรงจำดีดี ก็พรั่งพรูออกมาทุกครั้งไป